GENK – Op zondag 24 maart jl. vond in Genk het Open Belgisch Kampioenschap voor Veteranen plaats. Het was de eerste keer dat Judo Vlaanderen, bijgestaan door JC Genk, het kampioenschap in Vlaanderen organiseerde. Naast de aanzienlijke opkomst van Vlaamse en Waalse judoka’s, bespeurden we onder de deelnemers toch ook een aantal judoka’s die van iets verder dan van over de taalgrens kwamen. Naast de Belgen zorgde dit voor een fraaie ‘smeltkroes’ met tevens judoka’s uit Nederland, Frankrijk, Duitsland, Groot-Brittannië, Cuba, Mauritius, Zweden, Italië en Kroatië.
Een dergelijk tornooi is zonder twijfel dan ook een hoeksteen van de filosofie ‘Judo for Life’ en een niet te missen evenement voor de oudere, maar nog steeds competitief ingestelde judoka. Met net geen 150 deelnemers vuur en passie op de tatami verzekerd. We sprokkelden alvast enkele reacties van de deelnemers.
“Ik denk dat het belangrijk is voor judoka’s van oudere leeftijd, die conditioneel met jeugdige judoka’s niet meer mee kunnen, om onder elkaar een fijn tornooi te hebben,” meent Tim Rombauts van KJC Zelzate. “Het gaat er hier dan ook heel amicaal aan toe. Je moet hier geen schrik hebben van jeugdige gasten die fel uit de hoek komen en waardoor je dan geblesseerd geraakt. Ik behoor zelf nog tot de groep van jongere veteranen hier aanwezig, maar ik vind het een fijn initiatief en belangrijk dat er een veteranenwerking is binnen onze federatie. Het past in het kader van levenslang judo. Ik denk dat er veel oudere judoka’s zijn die aan de gewone wedstrijden niet meer durven deelnemen tegen jong geweld, uit schrik voor blessures.” Tim bereidde zich evenwel niet speciaal voor. “Ik heb hier niet met een aparte focus voor getraind. Ik heb me aan mijn normale ritme gehouden om te zien wat het oplevert. Ik doe graag judo en met veel passie, maar het blijft een hobby. Ik heb me vandaag evenwel goed geamuseerd op de mat.”
Shauni D’Haene van JC Kortrijk is best tevreden met haar kampioenstitel. “Ik heb hier eigenlijk al heel lang naartoe geleefd. Ik heb wat minder kunnen trainen omdat ik mama ben geworden, maar ben toch actief gebleven. De kampioenstitel stond al een tijde op mijn bucketlist. Ik heb een paar keer zilver en brons gewonnen, maar had nog nooit op het hoogste podium gestaan, tot nu. Dus heel blij met de gouden plak.”
Laurens De Cabooter van JC Evergem is ook blij. “Ik ben heel tevreden met mijn Belgische titel. Ik heb er wel naartoe geleefd. Ik train dan ook elke dag. Deze ochtend ben ik zelfs nog gaan lopen om in de -73kg gewichtscategorie te geraken, dus het was hard werken om hier te staan. Dergelijk kampioenschap voor veteranen vind ik een goede zaak. Meestal sta je in tornooien tegenover jonge gasten. Hier tegen leeftijdsgenoten. Dit is mijn eerste deelname en meteen raak. Voelt fantastisch natuurlijk!”
Ook Andy Hermans (JS Lummen) kroonde zich tot Belgisch kampioen. De titel kwam echter met een prijs … schouder uit de kom. “Ik had het inderdaad liever anders gezien. Mijn schouder is de zwakke schakel. Vorig jaar had ik het ook voor op het EK Veteranen. Ik heb het zonder operatie proberen op te lossen, met trainen en verstevigen. Maar op wedstrijd ga je toch iets harder door en is de schouder terug uit de kom geschoten. Ik vrees dat er nu een operatie zal moeten volgen. Die medaille is evenwel een verzachtende factor. Ik zal noodgedwongen nu een judopauze moeten inlassen, maar judo blijft mijn verslaving. Zodra de schouder in orde is, sta ik terug op de mat,” grapt Andy.
Voor Danielle Bat uit West-Londen heeft dit Open BK Veteranen een extra dimensie. “Ik probeer te judoën in veertig landen voor mijn veertigste verjaardag,” lacht ze. “Ik kwam met de Eurostar trein. Heel snel en eenvoudig, ik was slechts een drietal uur onderweg. Vorige week was ik in Noorwegen, en daarvoor kampte ik reeds in Spanje, Italië, Frankrijk, Ierland, de Verenigde Arabische Emiraten en nog een heleboel meer. Het niveau hier in Genk was vrij hoog vond ik. Een heel leuk tornooi. Ik ben tevreden met mijn zilveren medaille. Ik kreeg de medaille niet cadeau, het waren moeilijke tegenstanders.”
Steven Peersmans (JS Park Brasschaat), Wereldkampioen bij de Veteranen van 2019, was ook van de partij. Zijn eerste kamp was tegen clubgenoot Lode Laats. “Ik had wel verwacht dat we op dit tornooi tegen elkaar zouden moeten kampen, maar in de allereerste kamp is dit wel sneu,” stelt Lode. “Elke eerste kamp is moeilijk. Je moet nog in je flow komen en als dat dan tegen een clubgenoot is, is dat niet zo fijn. Ik had dat vorig jaar ook tegen John Steenackers. Je hebt dat liever verder in de competitie.” Voor voormalig Wereldkampioen Peersmans blijft een BK Veteranen een belangrijk onderdeel van zijn parcours. “Prestige en ook een goed moment om je gewicht te halen. Dit BK zit mee in mijn voorbereiding voor het EK Veteranen van dit jaar. Ik vind dat wel een goede tussenstap. Misschien nog een tornooi ergens in april, richting EK in juni. We zien wel.”
“In het verleden werd het BK Veteranen steevast door de Waalse vleugel georganiseerd. Dit jaar was het de eerste keer dat Judo Vlaanderen het tornooi organiseerde en dat vind ik heel fijn,” reageert kersverse kampioen John Steenackers (JS Reet). “Er is een nauwe samenwerking inzake veteranenwerking tussen beide vleugels tot stand gekomen en dat is zeer positief. Een nationaal comité voor veteranen is opgericht en dat gaat zonder twijfel een boost geven aan de veteranenwerking van het competitiejudo. We moeten geduldig zijn want die ontwikkeling gaat wel wat tijd vragen, maar ik zie dit positief evolueren. Dit is belangrijk. Want het judo stopt toch niet zodra je dertig wordt. Dat is soms het probleem dat, los van de topsport, de modale judoka die graag competitie kampt, blijft op oudere leeftijd vaak op zijn/haar honger zitten. Als je dan op oudere leeftijd nog een doel kan hebben met dergelijk BK voor Veteranen is dat mooi. Niet alleen voor de competitie, maar ook voor de fysieke en mentale gezondheid, is dat belangrijk.”
Wie op dit BK Veteranen ook op de mat stapte en aan het einde van het tornooi op het hoogste podium klom, is judo icoon en bronzen Olympiër Ilse Heylen (Judocentrum Leuven). “Ik was heel zenuwachtig want ik had niks te winnen en alles te verliezen, maar uiteindelijk als alles goed loopt, is dat natuurlijk heel leuk. Het was van de interclub van vorig jaar geleden dat ik nog een wedstrijd heb gekampt. Echt drie wedstrijden na elkaar was reeds een tijdje geleden.” Voor Ilse was dit BK een welgekomen instrument om oudere judoka’s van haar club over de streep te trekken. “We zijn hier met negen judoka’s van mijn club aanwezig. Op het VK hadden we maar een viertal deelnemers en dat voor een club met een driehonderdtal leden. Het excuus van velen was dat ze te oud waren. Vandaar dat dit BK voor Veteranen een goede motivator was. En ik heb binnen de club een beetje de lead genomen om hieraan deel te nemen en dan kon ik natuurlijk niet anders dan zelf ook op de mat te stappen. Qua uitstraling voor de club is zo’n deelname leuk, maar ook voor de sfeer is dat natuurlijk heel tof. We hebben ons samen voorbereid: samen gaan lopen, samen krachttraining gedaan, wat plezant was. Het kadert toch ook een beetje in de lijn van levenslang judo. We zijn gestart met vijftien, drie ervan konden jammer genoeg niet aanwezig zijn door hun examen eerste Dan, maar met negen deelnemers is dat voor onze club dan toch een succes.”